Çay kaşığım bugün buradaydı.Eve ilk girdiğinde sorduğum soru ; kaç yıl oldu buraya gelmeyeli?5 10 yoksa 15 yıl mı? 3 yıl olmuştur dedi.Evet 3 koca yıl.Gün gün,mevsim mevsim,takvim takvim 3 koca yıl.Kahve içtiği bardağı hemen vitrine kaldırdım.Dibinde hala 2 3 damla kahve duruyor.Gideli kaç saat oldu.Bardağa bakıyorum göz ucuyla.Sanki yeni çıkmış gibi kapıdan.Dudağından öptüm.Koklaya koklaya.Burnumun ucundan hiç kaybolmayan kokusunu tazeledim.Öyle ya bir 3 koca yıl daha buna ihtiyacım olabilir :) Öyle güzel duruyor ki kahvenin ucunda dudak izleri.Evet dudağından öptüm,tekrar öptüm.Kahve kokusuyla karışmıştı kokusu.Gözlerimi kapattım,usulca ayrıştırdım kokuları birbirinden.Bardağı öptüm,tekrar öptüm,dudağından öptüm.Kapıdan yolcu ettiğim anda cama koştum.Yürüyüşü...Yıllardır gözümü her kapattığımda o an en çok özlediğim halini getirirdim karşıma.Mesela çayını içerken ki halini, mesela aceleyle eve uğradığında koltuğun en ucuna oturur halini ya da kızdığında kaşlarında oluşan kıvrımları..O an hangi halini özlediysem o canlanırdı önümde.Yürüyüşü..İşte şimdi aşağıda.Tın tın yürüyor yine.En çok özlediğim hali.Yürüyüşü..Böyle sallana sallana tın tın.İşte aşağıda,evet bak tam orada,işte bak,iyi bak.Apartman kapısından şimdi çıktı bense camdayım.Evet burdan çıktı şimdi.Hayallerimdeki en güzel haliyle aşağıda işte,benim adamım.Tın tın yürüyor yine arabasına doğru ve bunu huzurla kendi camımdan izleyebiliyorum.
Yine gelir mi diye üzülmek yok artık.Çünkü yine gelicek.İster bir 3 yıl daha geçsin ister 13 yıl.Gözlerimi kapattığımda canlanan gülüşü içimi ısıtana dek hep gelicek biliyorum.Belki daha yorgun,belki daha mutlu,belki çevresindekilere kızgın bir ruh haliyle gelicek.Belki bir fincan kahve için,belki akıl almak için,belki gönül,belki nefes almak için..Belki nedensiz öylesine..Kendini bir anda burada bulacak.Ama yine gelicek çay kaşığım biliyorum.Takvim takvim geçse de zaman gelicek,biliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder